Ali İsmail Korkmaz, 2 Haziran 2013 tarihinde Eskişehir’de, Gezi Parkı eylemlerine destek amacıyla katıldığı yürüyüş sonrasında polisler ve eli sopalı kişiler tarafından darp edildi. Olay yerinden uzaklaştıktan sonra beyin kanaması geçiren Korkmaz, kaldırıldığı hastanede 10 Temmuz’da yaşamını yitirdi.
Mezopotamya Ajansı’nın aktardığına göre, dava sürecinde, olay yerindeki kamera görüntülerinin polislerce silindiği ve delillerin karartıldığı ortaya çıktı. Soruşturma dosyasına giren görüntülerde Ali İsmail’in duvar kenarına sıkıştırılarak dövüldüğü, polis memuru Mevlüt Saldoğan’ın Korkmaz’ın başına tekmelerle vurduğu tespit edildi.
Deliller silindi, cezalar indirildi
Dava, “güvenlik” gerekçesiyle Kayseri’ye taşındı. Mevlüt Saldoğan’a “kasten yaralama sonucu ölüme sebebiyet verme” suçundan 10 yıl 10 ay, polis Yalçın Bulut’a 10 yıl, fırıncı İsmail Koyuncu, Ramazan Koyuncu ve Muhammet Vatansever’e 6 yıl 8 ay, Ebubekir Harlar’a ise 3 yıl 4 ay hapis cezası verildi. Polisler Şaban Gökpınar ve Hüseyin Engin beraat etti.
Yargıtay kararları sonrası, Hüseyin Engin’in yeniden yargılanmasına karar verildi. 2022’de Anayasa Mahkemesi, “eziyet yasağının ihlal edildiği” yönünde karar verdi ve dosyayı yerel mahkemeye gönderdi. Ancak yerel mahkeme, Engin’e sadece 7 ay 15 gün ceza verdi. Yargıtay bu kararı da onadı. AYM sürecinden sonuç alınamayınca, aile “yaşam hakkı ihlali” gerekçesiyle Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi’ne (AİHM) başvurdu.
’10 yıl ceza aldılar ama 10 yıl yatmadılar’
Öldürülen çocuğu için 12 yıldır adalet talebinde bulunan Ali İsmail’in annesi Emel Korkmaz, verilen cezaların yetersizliğine ve infaz sürelerinin kısalığına dikkat çekti:
“10 yıl ceza aldılar ama 10 yıl yatmadılar. 15 Temmuz darbesinden sonra denetimli serbestlik uygulamasıyla dışarı çıktılar ve hiçbiri mesleğinden men edilmedi.”
Görüntülerin silinmesine dair açılan davada da cezasızlıkla karşılaşıldığını hatırlatan Korkmaz, “Bir çocuğun canına kastedilmiş ve siz o o görüntüleri siliyorsunuz. Bunun için yine dava açıldı ama maalesef hiçbir şey çıkmadı. O görüntüyü silen de ceza almadı. Ali İsmail’i darp edenler de ceza almadı. Bugün, bir ekmek çalan çocuk daha fazla ceza alıyor, bu daha çok canımızı yakıyor. Katledilen hiçbir çocuğumuzun katili ceza almadı. Çok evladımızı kaybettik, çok can gitti ama hiçbiri cezalandırılmadı. Bu hukuksuzluk, adaletsizlik canımızı daha çok yakıyor” dedi.
Ali İsmail’in hayalini annesi gerçekleştirdi: Ali İsmail Korkmaz Vakfı
Emel Korkmaz, oğlunun not defterinde yazılı olan “toplum için gençlik” fikrinden yola çıkarak kurdukları Ali İsmail Korkmaz Vakfı’nı anlattı:
“Notun son kısmında ‘Benim bu grubu kurma amacım; grubu ileride kurumsallaştırmak, tanınır hale getirmektir’ yazıyor. Ali İsmail’i kaybettikten sonra sadece evde oturup Ali İsmail’in yasını tutmak, onun için gözyaşı dökmek kemiklerini sızlatır. Çünkü Ali İsmail çok şey yapmak istiyordu. Oradan yola çıkarak Ali İsmail Korkmaz Vakfı’nı kurduk. Aslında vakıf Ali İsmail’in de fikriydi, ama bu şekilde değil. Keşke kendi istediği gibi olsaydı. Okuyan çocuklarımıza burs veriyoruz, genç sanatçı fonumuz var, sanatçılara destek veriyoruz.”
‘Barış isteriz ama böyle değil’
Kalıcı bir barışın sağlanması için çocukları katledilen ailelerinin mücadelelerinin görülmesi gerektiğini vurgulayan Emel Korkmaz, şöyle dedi:
“İçişleri bakanı, ‘Polislerimiz destan yazdı’ demişti. En azından bir başsağlığı dilerlerdi, üzüntülerini dile getirirlerdi. Barış nasıl sağlanacak? Gezi’de kaybettiğimiz çocuklar veyahut devlet tarafından katledilen çocukların aileleriyle… Cumartesi Anneleri kaç senedir mücadele ediyor. Her Cumartesi günü onlara saldırıyorlar. Çocuklarından kalan bir kemik parçası, bir mezarları olsun toplanıyorlar. O insanlara bile saldırıyorlar. Barış isteriz ama böyle değil.”
Tülay Hatimoğulları:: Ne Ali’yi unuttuk ne katledenleri
DEM Parti Eş Genel Başkanı Tülay Hatimoğulları da sosyal medya hesabından yaptığı paylaşımda Ali İsmail’i şu sözlerle andı:
“12 yıl geçti… Yüreğimize düşen kor ateş sönmedi. Biz ne Ali’yi unuttuk ne de Ali’yi katledenleri. #AliİsmailKorkmaz, yaşama dair her şeyi çok sevdi. 19 yıllık ömrüne hep güzellikleri sığdırdı. Her Gezi direnişçisi gibi eşit ve özgür yarınlar için hayaller kurdu, mücadele etti. Hayalleri yarım bırakıldı. Ali’nin hayallerini gerçek kılana dek mücadelemiz sürecek. Ali’yi ve Gezi direnişinde yitirdiğimiz canları saygıyla, özlemle anıyorum.”
