Hakkari’nin Taşbaşı köyünde 1969 yılında doğan Abdullah Muhammed Çiçek, annesi Meryem Çiçek ve babası Muhammed Çiçek’i 1975’te Irak güçleri ile peşmerge arasında çıkan çatışmalarda yitirdi.
Çocuk yaşta anne ve babasız kalan Çiçek, nüfusa hiç kaydedilmediği için 2006’ya kadar herhangi bir nüfus cüzdanı belgesine sahip olamadı.
2006’da verilen “mülteci kimliği” ile yaşamını sürdüren Çiçek’in vatandaşlık başvuruları ise reddedildi.
Ret gerekçesinde, 1984’te Hakkari’nin Çukurca ilçesinde çıkan çatışmalarda nüfus cüzdanına dair evrakların yandığı ileri sürüldü.
Çiçek hakkında Mersin Valiliği İl Göç İdaresi Müdürlüğü tarafından sınır dışı kararı verildi. Çiçek’in bu kararın iptali için açtığı dava, Mersin 1. İdare Mahkemesi’nin 29 Kasım 2024’te reddedildi. Kararın kaldırılması için yapılan istinaf başvurusu da Adana Bölge İdare Mahkemesi 3. İdari Dava Dairesi tarafından 19 Eylül 2025 tarihinde reddedildi. Böylece Çiçek sınır dışı edilecek.
‘Vatansız kaldım’
Hakkında verilen karara tepki gösteren Abdullah Muhammed Çiçek şu çağrıda bulundu:
“Babam ticaret yapıyordu, Irak sınırında çalışırken annemle evlenmiş. Ben 5 yaşındayken annem ve babam bombardımanda öldü. Amcalarım sahip çıkmadı, 15 yaşına kadar farklı evlerde kalarak büyüdüm. Daha sonra çobanlık ve inşaat işlerinde çalıştım. Ankara’da bana ‘kimliksiz olunmaz’ dediler, başvuru yaptım. Ama akrabalarım destek olmayınca devlet beni incelemeye aldı ve mülteci kimliği verdi. 20 yıldır her hafta imza atıyorum. Açtığım davalar reddedildi. Şimdi sınır dışı edilmek isteniyorum. Ben Iraklı değilim, Türkiye vatandaşıyım. Şu anda vatansızım. Vatandaşlığımın verilmesini, sesimin duyulmasını istiyorum.”
