Şırnak’ın Silopi ilçesine 14 Aralık 2015’de ilan edilen ve 38 gün süren sokağa çıkma yasaklarının üzerinden 9 yıl geçti.
57 yaşındaki Taybet İnan da Silopi’de ilan edilen yasakta hayatını kaybeden isimlerden biriydi.
Taybet İnan, 19 Aralık 2015’te açılan ateş sonucu hayatını kaybetti ve cenazesinin yakınları tarafından alınmasına 7 gün boyunca izin verilmedi.
Taybet İnan’a vurulduğu sırada yardım etmek isteyen kayını Yusuf İnan da evinin avlusunda vuruldu. Yusuf İnan, 20 saat boyunca yaralı halde bekletilmesi nedeniyle kan kaybından yaşamını yitirdi.
Yine Taybet İnan’ın eşi Halit İnan, cenazeyi almak isterken polislerin açtığı ateş sonucu yaralandı.
Taybet İnan’ın cenaze merasimine de yalnızca 2 oğlu ve kardeşinin katılmasına izin verildi.
Annesinin öldürüldüğünü televizyonda öğrendi
Annesi Taybet İnan’ın ölümü televizyondan öğrenen Azime Tunç, “Silopi’de sokağüa çıkma yasakları ilan edildiğinde ben Şırnak’taydım. Oradaki gelişmeleri televizyondan izliyor ve öğreniyorduk. Bir gün gece saat 02.00’ydi. Gözüme uyku girmedi. Sonra kız kardeşimi aradım. ‘Eğer bu saate telefona cevap verirlerse kesin bir şey olmuştur, ama cevap vermezlerse bir şey olmamıştır’ dedim. Aradım ve cevap verdiler, ‘Hemen bir şey mi oldu?’ diye sordum. ‘Bir şey yok, bir şey olmadı’ diye cevap verdiler. ‘Eğer bir şey olmamışsa neden siz bu saate kadar uyanıksınız?’ diye sordum. Bana, ‘Anne bacağından yaralanmış, ama durumu iyi’ dediler bana. Annemin cenazesi 7 gün sokakta kaldı, ama benim bundan haberim hiç olmadı” diye konuştu.
Azime Tunç, eşinin ve çocuklarının olayı bildiğini, o nedenle kendisinin öğrenmemesi için televizyonu açmadıklarını, internete girmesini engellediklerini, Silopi’deki ailesine, elektriklerin kesik olması ve telefonlarının şarjlarının bitmesi nedeniyle ulaşamadığını söyledi.
Azime Tunç, bir fırsatını bulup internete girmesiyle olayı öğrendiğini söyledi.
‘Ellerimle annemin kefenini diktim’
Annesinin kefenini elleriyle diktiğini ve annesinin cansız bedenini yıkadığını söyleyen Azime Tunç, o güne dair şunları anlattı:
“Annemin yaralarına baktım, dokundum. Yaraları ağır değildi. Eğer ki hastaneye götürseydiler şuanda yaşıyordu, aramızdaydı. Çok kan kaybettiği için yaşamını yitirdi. Annemin cenazesini Şırnak’a getirdiklerinde onu ben karşıladım. Ellerimle annemin kefenini diktim. Annemin cenazesi ile sadece erkek kardeşim gelmişti. Kimsenin onunla gelmesine izin verilmedi.. Annemin cenazesini yıkamak için bir kadın gelmişti. O tek başına da yıkayamazdı. ‘Ben de yıkayacağım’ dedim. Annemi yıkadım. Annemi 12 defa öptüm. Her bir çocuğu için bir öpücük kondurdum. 4 gün boyunca ağzımı hiç ıslatmadım ve ağzıma hiç bir şey almadım. ‘Annemin kokusu geliyor ağzımdan’ diyordum. Annemin kefenini ben diktim. Ama aradan 9 yıl geçti ve ne zaman ben bu sokaktan geçsem o günleri hep hatırlarım. Annemin yarası halen bu sokakta. Mecbur kalmadığım sürece ben babamın evine gelmiyorum. Çünkü her geldiğimde dün yaşamış gibi oluyorum. Hiçbir zaman unutmayacağım. Annemin yaraları hep gözümün önünde olacak. Ben o yaraları bir kez gördüm ve hiç unutmayacağım.”
‘Bu adalet bize hiç uğramadı’
Annesini katledenlerin halen yargılanmadığını hatırlatan Azime Tunç, ” Annemi katledenleri tanıyoruz. Ama hesap vermiyorlar ve halen aramızdalar. Anneme, ‘Terörist’ dediler. 60 yaşında 12 çocuğu olan bir anne nasıl terörist olabilir? Adalet kelimesini duyunca bile kızıyorum. Çünkü bu adalet bize hiç uğramadı” şeklinde konuştu. (MA)
