İnsanlar kış uykusuyla ilgili genlerden ‘süper güçler’ elde etmeyi başarabilir mi?

Bilim insanları yaptıkları yeni bir çalışmada, memelilerde kış uykusu ile ilişkili ve insanlarda da bulunan genleri tespit etti.

İnsanlar kış uykusuyla ilgili genlerden ‘süper güçler’ elde etmeyi başarabilir mi?
İnsanlar kış uykusuyla ilgili genlerden ‘süper güçler’ elde etmeyi başarabilir mi?
Haber Merkezi
  • Yayınlanma: 4 Ağustos 2025 21:45
  • Güncellenme: 4 Ağustos 2025 20:26

Bilim insanlarının yeni çalışmasının, tip 2 diyabetin tedavisinde kullanılabileceği belirtiliyor.

Bilim insanları yaptıkları yeni bir çalışmada, memelilerde kış uykusu ile ilişkili ve insanlarda da bulunan genleri tespit etti.

Araştırmacılar, bu genlerin tip 2 diyabetin tedavisi veya felç sonrası nöroproteksiyon gibi tıbbi tedavilerde kullanılabileceğini belirtiyor.

Utah Üniversitesi’nden genetik profesörü Christopher Greg, “Kış uykusu, bir dizi biyolojik açıdan önemli süper güçler sunar” dedi.

Araştırmaya göre örneğin, sincaplar insüline karşı tersine çevrilebilir bir direnç geliştirebilirler, bu da kış uykusuna girmeden önce hızlı bir şekilde kilo almalarına yardımcı olur, ancak bu direnç kış uykusu ilerledikçe azalır. Greg’e göre, bu anahtarın daha iyi anlaşılması, tip 2 diyabeti karakterize eden insülin direncinin tedavisinde yararlı olabilir.

Kış uykusuna yatan hayvanlar ayrıca, kan akışındaki ani değişikliklerin neden olabileceği hasarlardan sinir sistemlerini korur.

Greg bu durumu, “Uykudan uyandıklarında, beyinleri yeniden kanlanıyor, bu da normalde felç gibi büyük hasara neden olur, ancak bu hayvanlar bu hasarı önlemek için yöntemler geliştirmişler” diye açıklıyor. Araştırmacı, kendisi ve meslektaşları, insanlarda ilgili genlerin etkinleştirilmesinin benzer faydalar sağlayabileceğine inanıyor.

Science dergisinde yayımlanan iki çalışmada, araştırma ekibi, kış uykusuyla ilişkili genleri kontrol eden temel kaldıraçları belirledi ve kış uykusuna yatan hayvanlarla yatmayanlar arasındaki farklılıkları gözlemledi.

Çalışmaların yazarları, bu genlerin memeliler arasında önemli farklılıklar göstermediğinden, bulgularının insanlar için de geçerli olabileceğini belirtiyor.

Temel fark, bu genlerin etkinleştirilmesi ya da devre dışı bırakılmasının şekli ve zamanlamasında yatıyor. Ancak California Üniversitesi’nden fonksiyonel genomik uzmanı Joana Kelly, “İnsan DNA’sına aynı değişiklikleri yapmak o kadar basit değil” diyor. (NTV Bilim)