Sanatçı Raziye Kubat’ın kişisel sergisi, “Taş Kafa-Zaman Yolcusu”, İstanbul’da yer alan Merdiven Art Space’te sanatseverlerin beğenisine sunuldu.
Sergi taşla olan bağını çocukluk yıllarına dayandıran sanatçının doğduğu topraklardan yola çıkıyor, dağlardaki memleketine dönüşüyle deneyimlediği zaman yolculuğu izleyiciyle buluşuyor.
Çok katmanlı bir yapıya sahip sergide oyulmuş, dokunulmuş ya da az müdahale edilmiş taşların yanı sıra kâğıt işler, tuvaller, kumlar, buluntu nesneler, video ve metinler yer alıyor.
Raziye Kubat, “Taş Kafa-Zaman Yolcusu” sergisi hakkında İlke TV’ye konuştu.
‘Bölgedeki insanların taşla iletişimi çok farklı’
Malatya doğumlu olan sanatçı, liseden beri İstanbul’da yaşamını sürdürüyor.
Pandemiyle birlikte doğada olma ihtiyacı onu düşündürmeye başlamış:
“Bir ev yapalım fikri oluştu. Yıkılan evimizin yerine bir ev yapmak için gittik. Taşla her zaman bir irtibatım vardı. Eskiden bir derdim var diyordum ama dert değil, bir kontağım vardı. Taşın birçok sürecini dağda yaşadım. O bölgedeki insanların taşla iletişimi çok farklı. Taşın çoğu kutsaldır; öperler, yiyecek bırakırlar. Biraz pagandırlar. Başlangıç fikri olarak o kutsallık da beni etkilemiş olabilir. Atölyeyi oluşturduktan sonra süreçte başka şeyler devreye girdi. Malzeme olarak dere kumları, dağlardan topladığım hazır nesneler, ‘taş kafalar’ ya da yonttuğum işler var. Taşlarla ilgili hiçbir zaman heykel gibi bir şeyler düşünmemiştim ama tuhaf bir şekilde orada taşları yontmaya başladım. Taş yontma isteğim çok yükseldi.”
‘Gerçekten o rakımda dağlar da küçülüyor’
Sergi ismindeki “zaman yolcusu” ifadesi ise Kubat’ın memleketindeki deneyimlerinin izlerini taşıyor:
“O bölgeye gittiğinizde her manada epey bir zaman yolculuğu yapıyorsunuz. Bazen bir tepeye çıkıyoruz. Belki büyük dedemiz bile aynı manzaraya baktı diye düşünüyoruz.
Değişmeyen durumlar, sabitlikler var. Dağlar yavaş yavaş eriyor ve ovaya yaklaşıyor. Ben çocukken yalçın olan dağlar çok küçülmüş durumda. Biz büyüdük de o küçüldü gibi değil. Gerçekten o rakımda dağlar da küçülüyor. Taşlar ve dağlar toprağa dönüşüyor, yavaşlıyor, iniyor ve yüzeyle buluşuyor.”
‘Taş kafa’ tabiri
Kubat, “taş kafa” tabirinin kendisinde uyandırdığı düşünceleri ise şöyle aktardı:
“Biraz ironik bir manası da var. Biz bağımsız sanatçılar olarak memleketin bu şartlarında bile tekrar tekrar devam ediyoruz. Açıklaması da yok. Tekrar baştan alıyoruz. Belki biraz Sisifos Söyleni gibi taş kafalılık durumu da var bence. Hep düşündüğüm cümlelerdi. Şimdi daha derinden hissediyorum açıkçası.”
‘Sergide, nesneleri kurtarmaya çalıştığımı fark ettim’
Sergide birçok farklı nesne bir arada. Sanatçı, bunun “kurtarma duygusuyla” ilgili olabileceğini söyleyerek devam etti:
“Sergide, nesneleri kurtarmaya çalıştığımı fark ettim. Mesela çok güzel şeyleri yakıyorlar ve başka bir şeyi ısıtıyorlar. Halbuki çok değerli. Yıkılmak üzere olan evi alıyorlar, kapıları kırıyorlar ve yakıyorlar. Sahipleri bile sahip çıkmıyor. Yıkılmadan önce çocukluk evimdeki iki kapı ve üç pencereyi kurtardım. Şöyle de düşünebiliriz; bir şeyleri numune gibi gösteriyorsun. Biraz ironik ve dramatik bir durum da var aslında. Şu an fark ediyorum. Çünkü sergi boyunca ve üretim sürecinde her kavrama o kadar vakıf olamıyorsunuz. Yoksa üretemezsiniz. Bir süreçtesiniz ve haldesiniz. Bu halden çıkıp sergide bunların yerleşmesiyle birlikte farklı bir iletişime giriyor. Siz de şaşırıyorsunuz, yabancılaşıyorsunuz.”
“Taş Kafa-Zaman Yolcusu”, 10 Ocak 2025 tarihine kadar ziyarete açık.
Raziye Kubat kimdir?
Raziye Kubat Kubat, Malatya’da doğdu. 1989 yılında Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Resim Bölümü’nden mezun oldu. Yurt içi ve yurt dışında birçok kişisel sergi açtı ve grup sergilerine katıldı. Halen bağımsız sanatçı olarak çalışmalarını İstanbul’da sürdürmektedir.
