Ermeniler’in kara günü: Medz yeghern Tarih yaprakları 24 Nisan 1915’i gösterdiğinde, Ermeni halkı, sonu büyük felaketle bitecek bir güne uyandılar.
Ermeniler o günden beri bu kara günü ‘Medz Yeghern’ yani ‘Büyük Felaket’ ismi ile hatırlıyor.
Birinci Dünya Savaşı öncesinde, İstanbul Ermeni Patrikhanesi’nin verilerine göre Osmanlı İmparatorluğu’nda yaklaşık 2 milyon Ermeni yaşıyordu.
Kent, kasaba, mahalle, köy olarak batıdan doğuya, kuzeyden güneye, bu coğrafyanın her yerinde tam 2 bin 925 Ermeni yerleşimi bulunuyordu.
Bu topraklarda yaşayan Ermeni toplumunun bin 996 okulu, 173 bin erkek ve kız öğrencisi, 2 bin 538 kilise ve manastırı vardı.
Birinci Dünya Savaşı’na dahil olan Osmanlı İmparatorluğu, savaşta aldığı kayıpların sorumluları arasında Ermenileri gösterdi.
Bu, Ermeniler için ‘Büyük Felakete’ kapı aralamıştı!
İstanbul başta olmak üzere birçok şehirden Ermeni aydınlar, yazarlar, sanatçılar, öğretmenler, avukatlar, doktorlar, mebuslar 24 Nisan sabahı evlerinden alındılar ve Haydarpaşa Garı’ndan sonunu bilmedikleri bir ‘yolculuğa’ çıktılar.
Onlar bir daha hiç geri dönemedikleri gibi, 24 Nisan 1915’te başlayan bu ‘zorunlu tehcir’ toplumsal tarihimizin en acı felaketlerinden birinin başlangıcı oldu.
Bu yüzden 24 Nisan, yeryüzünün dört bir yanına ‘savrulmuş’ Ermenilerin tarihindeki en kara günlerden biri sayıldı.
Bu toprakların kadim halklarından Ermeniler, uğradıkları Büyük Felaketle yüzleşilmesini bekliyor.
