Van’ın Edremit ilçesinde “örgüte yardım etmek” iddiasıyla 9 Mayıs 2022’de tutuklanan ve 7 Eylül’de tahliye edilen 82 yaşındaki Makbule Özer, Adli Tıp Kurumu’nun (ATK) “cezaevinde kalabilir” raporu sonrası 22 Nisan 2024’de yeniden tutuklandı. Özer, 254 günlük tutukluğunun ardından cezasını tamamlayarak 31 Ağustos’ta tahliye oldu.
İkinci tutukluğunda apar topar alınarak cezaevine götürüldüğünü söyleyen Makbule Özer, yaşadıklarını MA’ya anlattı. Özer, “Bu kez girdiğimde 4 ay boyunca cezaevinde kaldım. Benim için bu kez çok kötü geçti. Cezaevinde iki kez düştüm, kafamı yere çarptım ve halen başım ağrıyor. Yine birçok kez ranzadan da düştüm ve sıkıntılar çektim. Neredeyse her gün cezaevinden hastaneye götürülüyordum. Yani cezaevinin dayanabilir hiçbir tarafı yok. Orada bir saat, dışarının 100 gününe bedeldir. Özellikle çok sayıda hasta ve yaşlı vardı. O ranzalara çıkmak bile çok zordu ve baya sıkıntı yaşıyorlardı. Birinci ve ikinci tutukluluğumda da aynı sıkıntıları yaşadım. Sabah sayım için kapıyı vurup içeriye giriyorlardı, bu benim çok zoruma gidiyordu ve kahroluyordum.” diye konuştu.
‘Koğuşun merdivenlerinden çıkmak inmek çok zordu’
Yaşlı ve engelli olduğu için çok zorlandığını anlatan Özer, şunları söyledi:
“Oradaki arkadaşlar benimle ilgileniyorlardı. Banyomu onlar yaptırıyordu, elbiselerimi yıkıyorlardı. Benim gibi yaşlı olan Hanife Aslan vardı. O da benim gibi yaşlıydı ve halen 4 ay cezası var. Hanife de çok hasta ayağında ve sırtında ağrıları var. Tuvalete gitmek, koğuşun merdivenlerinden çıkmak-inmek bizi çok zorluyordu. Tutuklular beni sırtlarına alıp merdivenden aşağıya indiriyordu. Yani cezaevinin koşulları yaşlı ve hasta tutuklar için uygun değil.”
‘Hem cezaevine girişim hem çıkışım sıkıntı oldu’
Sabah erken saatlerde cezaevi kapısına bırakılmasına ilişkin de Özer, şunları söyledi:
“Sabah sayımında beni alıp dışarıya çıkardılar. Ben çıkmadan bir bardak çay içmek istedim, ama çayımı bitirmeden beni dışarıya çıkardılar. Sonra cezaevi kapısına getirildim ve orada bekletildim. Sonra beni arabaya koyarak orada beklettiler. Beni almaya gelen arabayı cezaevi arabasına yaklaştırdılar ve o araçtan diğerine geçtim. Ayağım bile yere değmedi. İlaçlarımı istedim, ama o süreyi bile bana tanımadan oradan uzaklaşmamı istediler. Biz yola çıktık, her iki tarafımızda asker araçları vardı. İnsanların beni karşılamasına izin vermediler. Hem cezaevine girişim hem çıkışım sıkıntılı oldu.”
Cezaevinin hasta tutukların durumuna da dikkat çeken Özer. “O hastaları hastaneye götürdüklerinde insan gözyaşlarını tutamıyordu. Durumu o kadar ağır olanlar var ki insanı çok kötü ediyor. Yani tutuklulara zindan içinde zindan yaşatıyorlar. Yani hasta tutukların durumu çok kötü. Avlu kapılarını çok erken kapatıyorlardı. Yine kantin pahalı ve birçok şey de bulunmuyor. Eskiden her şeyi alan tutuklular, bu son girdiğimde ekonomik sıkıntılardan dolayı çok az şey alabiliyorlardı. Çünkü her şey çok pahalı. Yemekler de çok kötüydü.” diye konuştu. (MA)
