İşçi Sağlığı ve İş Güvenliği Meclisi (İSİG), Ekim ayında en az 164 işçinin iş kazalarında hayatını kaybettiğini, 2024 yılının ilk on ayında ise en az 1540 işçinin iş cinayeti sonucu yaşamını yitirdiğini belirtti.
Açıklamada aktarılana göre, Cumhurbaşkanı Erdoğan, Ağustos ayında “iç cephe” ifadesini kullanmış ve ABD’de sermaye temsilcileriyle gerçekleştirdiği görüşmenin ardından bu kavramı “bizi biz yapan değerler” olarak tanımlamıştı.
Cumhur İttifakı’nın diğer ortağı Devlet Bahçeli ise iç cepheyi “Büyük Türkiye Yüzyılı” için güçlendirme çağrısında bulundu.
İSİG’e göre, bu açıklamalar toplumsal sınıfları sermaye ekseninde bir araya getirme girişimi. Özellikle Ortadoğu’da tedarik ve lojistik zincirlerinin tehdit altında olduğu bu dönemde, Türkiye, iç cephe politikasını sermaye çıkarları doğrultusunda uygulamaya çalışıyor.
İSİG’in açıklamasında, İsrail ordusunun Gazze’ye yönelik genişleyen saldırılarının ve ABD’nin bölgede İran ve Lübnan’a doğru ilerleyen savaş stratejisinin, ekonomik güvenliği tehdit ettiği ifade edildi.
Cumhur İttifakı’nın, iç cephe çağrısının ardında, Orta Doğu’daki stratejik rolünü güçlendirme hedefi yattığını belirten İSİG, sermaye ve devlet politikalarının bölgesel savaş dönemlerinde şekillendiğini kaydetti.
Türkiye’de iş güvenliği eksikliğinin sonuçlarına dikkat çekerek Ekim ayında en az 164, yılın ilk on ayında ise toplam 1540 işçinin iş cinayetlerinde hayatını kaybettiğini açıklayan İSİG, işçi ölümlerinin temel sebepleri arasında uzun çalışma saatleri, güvenlik önlemlerinin yetersizliği ve sendikal örgütlenmenin önündeki engellerin yer aldığını belirtti.
İSİG’in işçi sınıfı için talepleri
‘İşçi sınıfı cephesi’ni güçlendirmek için mücadele başlıklarının belli olduğunu vurguylan İSİG, şunları sıraladı:
“-Başta asgari ücret olmak üzere tüm ücretler insanca yaşayabilecek düzeye yükseltilmelidir.
-İşten atmalar yasaklanmalı ve sendikal örgütlenmenin önündeki tüm engeller kaldırılmalıdır.
-İSİG önlemleri alınmalı ve iş cinayetlerinin sorumluları hesap vermelidir.
-Başta kayyımlar olmak üzere halkın iradesinin önündeki tüm engellemeler kaldırılmalıdır.”
Ekim ayında 164 işçi hayatını kaybetti
İSİG, iş cinayetleriyle ilgili detaylı veriler de paylaştı. Ekim ayında en az 164 işçi iş kazalarında hayatını kaybetti. Yılın ilk on ayında ise toplamda en az 1540 işçi yaşamını yitirdi. İSİG’in ulusal ve yerel kaynaklardan derlediği verilere göre, iş kollarına göre en çok ölüm 49 işçi ile inşaat sektöründe yaşandı. Tarımda 30 işçi, sanayide 46 işçi ve hizmet sektöründe 39 işçi hayatını kaybetti.
Göçmen işçi ölümlerinde artış
Ekim ayında 18 göçmen işçi de iş cinayetlerinde hayatını kaybetti. Bu işçilerin çoğunluğunu Suriyeli ve Afgan işçiler oluştururken, Türkiye genelindeki birçok sektörde çalışıyorlardı. Sendikasız çalıştırılan işçilerin oranı ise oldukça yüksek.
İş cinayetlerinin nedenleri
Ekim ayında iş cinayetlerinin nedenlerine göre dağılımı şöyle:
“Yüksekten Düşme nedeniyle 31 işçi; Kalp Krizi, Beyin Kanaması nedeniyle 30 işçi; Trafik, Servis Kazası nedeniyle 24 işçi; Ezilme, Göçük nedeniyle 21 işçi; Şiddet nedeniyle 15 işçi; Patlama, Yanma nedeniyle 14 işçi; Elektrik Çarpması nedeniyle 8 işçi; İntihar nedeniyle 7 işçi; Zehirlenme, Boğulma nedeniyle 4 işçi; Nesne Çarpması, Düşmesi nedeniyle 2 işçi; Kesilme, Kopma nedeniyle 1 işçi; Diğer nedenlerden dolayı 7 işçi hayatını kaybetti…
• Bu ay iş cinayetlerinin ilk sıradaki nedeni yüksekten düşmeler. Bu ölümlerin yüzde 80’i de inşaatlarda meydana geldi. Uygun iskelelerin, korkulukların, emniyet kemerinin vb. olmaması bu ölümlerin temel nedenlerini oluşturuyor.
• İş cinayetinin meydana geldiği 16 işkolundan 12’sinde kalp krizi, beyin kanaması nedenli ölümler var. Kendi alanımızdan baktığımızda bu ölümlerde fazla çalışma ve çalışma ortamı gibi nedenlerin araştırılması gerekiyor”
Kadın ve çocuk işçi ölümleri
Ekim ayında 11 kadın işçi ve dört çocuk işçi hayatını kaybetti. Çocuk işçilerin ölümüyle birlikte, 2024 yılının ilk on ayında hayatını kaybeden çocuk işçi sayısı 61’e ulaştı. Emekli maaşlarının yetmemesi nedeniyle çalışmaya devam eden 50 yaş üstü işçilerin ölümlerinde de dikkat çekici bir artış gözlemlendi.
Ekim ayında iş cinayetlerinin yaş gruplarına göre dağılımı şöyle kaydedildi:
“14 yaş ve altı 2 çocuk işçi,
15-17 yaş arası 2 çocuk/genç işçi,
18-29 yaş arası 36 işçi,
30-49 yaş arası 63 işçi,
50-64 yaş arası 40 işçi,
65 yaş ve üstü 9 işçi,
Yaşını bilmediğimiz 12 işçi hayatını kaybetti…
• Ekim ayında dört çocuk işçinin ölümüyle beraber bu yılın ilk on ayında ölen çocuk işçi sayısı 61’e ulaştı.
• Emekli maaşlarının yetmemesi, EYT ve emeklilikte adalet tartışmaları devam ederken 50 yaş ve üstü ölen işçilerin sayısı en az 49. Yani Ekim ayında ölen neredeyse her üç işçiden biri emekli/emeklilik çağında/yaşlı.”
Türkiye genelinde iş cinayetleri: 47 şehir ve dört ülkede can kaybı
İSİG, Ekim ayında Türkiye’nin 47 şehrinde ve yurtdışında Türkiye bağlantılı dört ülkede iş cinayetlerinin yaşandığını açıkladı. İstanbul, 26 ölümle başı çekerken, Ankara, Sakarya, Manisa, Antalya, Muğla gibi illerde de yüksek sayıda işçi ölümleri kaydedildi.
Raporun sonunda 2024 yılının Ekim ayında iş cinayetlerinde hayatını kaybeden 164 işçiyi saygıyla anıldı. O işçilerin isimleri şu şekilde:
Babür Meyliev, Mehmet Keser, İsmail Can Karasu, Ahmet Ercan, Muhammet Güney, Muhammed El Necm, İsmail Yaman, Muhammed Ali Kerim, Sinan Budak, Veysel Taştan, M.H.N., Meylıs Atchaparov, Sadi Ekiz, Yaşar Erdoğan, Nurten Akbaş, Feride Keskin, Adem Poyraz, Sebahattin Çakır, Mustafa Çağlar, Mustafa Yılmaz, Dursun Erkoç, Hasan Esmer, Arif Zeybek, Murat Yakupoğlu, Nuri Çidik, İsmail Elaldı, Kezban Karaduman, Meryem Akkuzu, Mustafa Aktaş, Recep Sezgin, Naim Karagüzel, Merve Menteş, Fatma D., Güven Albayrak, Eray Kızıldağ, Hasne El Asada, Ömer Faruk Özçelik, Mustafa Çakan, Ferdi Tayyar, Adem Balta, Halil İbrahim Yolcu, Galip Uçar, Muammer Samet Karaoluk, Ahmet Öztürk, Mehmet Bozkurt, Onur Ünser, Hayrullah Afşin, Ahmed Zuaytır, Ertuğrul Yel, Hakan Durgut, Eşref Yunus Yıldırıcı, Mustafa Gündüz, Muhammed Elmuheymi, Erkan Öztürk, Halim Eminol, Ali Yılmaz, Serdar İkier, Necati Yıldızhan, Yasin Ordukaya, Tezcan Demir, Hüseyin Azuz, Adem Ergin, Ali Çiçek, Yener Koçkaya, Necat Gögercin, Metin Uyguner, Musa Has, Ahmet Görmez, İdris Us, Emrah Yağızer, Metin Batır, Mahsun Şahin, Mehmet Şirin Başbay, İbrahim Özmen, Bayram Korkmaz, Murat Saldı, Emrullah Gökçek, Ahmet Gök, Hüseyin Zagok, Özcan Can, Çelebi Akgül, Mohammed Saleh Mohammed, Nihat Demir, Sedat Apuhan, Tayfun Bozkuş, Ali Arıkboğa, Veysel Durmaz, Soner Dereli, Servet Karakaş, Erdal Özdemir, Fırat Polat, Şerafettin Dilmen, Ahmet El Hüseyin, Ömer Kenan Emeç, Metin Demirhan, Muhammed Klut, Hacı Aslan Çildaş, A.Ç., Mehmet Kuşlu, Yılmaz Kocadağ, Mehmet Geliş, Mustafa Gülenyüzlü, Musa Ören, Mahmut Geçgel, Mustafa Ateş, İbrahim Kanmış, Tamir D., M.K., Abuzer Demir, Suat Yetgin, Veli Bacaksız, Fuat Türkyılmaz, Zeki Tepeli, Asker İçke, Ejder Dağlı, Ali Akgül, Enes Ali Çakmak, Murat Arslan, Remzi Görünmez, Regaip Ceylan, Hüseyin Arkan, İ.G., Fahrettin Dağ, Orhan Toklu, M.K., Ali Kazancı, İlçehin Pehlivan, Mustafa Ergun, Mehmet Akif Çalayır, Emirhan Çetinkaya, Ali Yalçın, Hüseyin Aydemir, Gökhan Kant, Tevfik Samet Altıparmak, Ali Yılmaz, Abdallah Shakish, Kenan Dölek, Ferda Türköz, Osman Çiçil, Zafer Arduç, Sefa Çelik, Hasan Emre, Ümit Becerik, Ekrem Çelebi, Hilmi Çelik, Ilgın Ceylan, Zahide Güçlü Ekici, Cengiz Coşkun, Hasan Hüseyin Cambaz, Atakan Şahin Erdoğan, Nevzat Çevik, Yunus Hatay, Ali Rıza Susam, Şerif Artan, Hanife Tanyel, Rauf Güven, Cengiz Kurcan, Reşit Toprak, Savaş Yıldırım, Nurdan Taşkın, Şerafettin Bilgin, Adem Kurudere ve ismini öğrenemediğimiz iki işçi…